ام علمی : Beta vulgaris • کلیات گیاه شناسی چغندر را از قدیم شناختند و حتی در حدود چهار قرن قبل از میلاد بخواص درمانی آن آَشنا بوده و از آن استفاده می کرده اند . چغندر بطور بومی در ناحیه مدیترانه و شرق اروپا وجود داشته است و در حال حاضر در بیشتر نقاط دنیا کشت می شود . چغند دو نوع می باشد یک نوع آن چغندر معمولی است برنگ بنفش تیره و یا قرمز است و نوع دیگر آن چغندر قند است برنگ زرد روشن می باشد که بمقدربسیار زیاد در نقاط مختلف دنیا برای استفاده از شکر آن شکت می شود . چغندر خوب آن است که زیاد در خاک نمانده باشد و یا باصطلاح جوان باشد زیرا چغندری که زیاد رسیده باشد سفت می شود .چغند پیر معمولا گردنی باریک درد و شیارهایی روی آن بوجود می آید . • ترکیبات شیمیایی: چغند ر بسیار مغذی است و سرشار از مواد معدنی و ویتامین ها است . در جدول زیر مقدر مواد آن در صد گرم چغندر آمده است . انرژی 33 کالری پروتئنی 1/2 گرم چربی 0/06 گرم هیداروکربن 7/2 گرم کلسیم 11/1 میلی گرم فسفر 20 میلی گرم آهن 0/8 میلی گرم ویتامین آ 5000 واحد ویتامین ب 1 0/015 میلی گرم ویتامین ب 2 0/025 میلی گرم ویتامین ب 3 0/33 میلی گرم ویتامین ث 17/62 میلی گرم • خواص داروئی: برگ چغندر خواص درمانی بسیاری دارد . 1- بعنوان ملین و رفع یبوست بکار می رود . 2- تقویت کننده کلیه است . 3- درمان کننده التهاب مجاری ادرار است . 4- بعنوان مصرف خارجی برای پانسمان زخم و درمان تاول مصرف می شود. چغندر مخلوط با آب هویج دفع کننده سنگ کیسه صفرا نیز هست .شربت چغندر بهترین نوشابه و تقویت کننده بدن و دافع سموم بدن است . • طرز استفاده: برای درست کردن شربت چغندر با آب میوه گیری آب سه تا چهار چغندر خام را بگیرید و آنرا با یک لیوان آب معدنی گاز در مخلوط کنید این شربت بسیار خوشمزه و انرژی زا است . • مضرات : مضرات خاصی گفته نشده است .